El Salvador & Honduras

Lieve allemaal,
Ik heb al van verschillende kanten gehoord dat jullie weer erg hard aan het wachten waren op mn nieuwe verhaaltje? Tsja, het heeft dan ook best wel effe geduurd, maar dan heb ik dus ook extra veel te vertellen. Maar uiteraard wil ik jullie ook niet al te veel vervelen met mn ellenlange verhalen, dus hier komen de highlights.

Op 15 december heb ik met rollende tranen over mn wangen afscheid genomen van Puerto Vallarta en mijn vrienden daar, om vervolgens na een lange bus- en vliegreis (gevlogen van Guadalajara naar Tuxtla Gutierrez) uit te komen in het kleine, maar mooie El Salvador. Vanaf hier is mn avontuurlijke rondreis dus echt begonnen met het verkennen van nieuwe culturen, steden en mensen in Centraal Amerika. In El Salvador heb ik bijna geen contact gehad met andere toeristen, omdat er gewoon niet veel metgezellen aan het rondreizen waren. Heerlijk vond ik dat, even denken dat je de enige toerist bent!! Het is een mooi land waar ik een aantal leuke dingen heb ondernomen:
In het kleurrijke dorpje Juayua was ik in het weekend terechtgekomen op een foodfair, dus toen kon ik meteen goed kennismaken met hun typische keuken. Heerlijk gegeten voor een goede prijs! Daarnaast heb ik daar samen met een gids, een Amerikaans stel en een Spanjaard een wandeling gemaakt naar een aantal watervallen te midden van koffieplantages. In het prachtige Nationaal Park El Impossible heb ik het geluk gehad dat ik de middag van aankomst een lokale gids heb leren kennen, Ana, die me aanbood om bij haar in haar huis te blijven slapen en de dag erna de wandeling te gaan doen naar de bergtop. Dat was een hele ervaring, aangezien het een heel eenvoudig huisje was, waar de gehele familie samenwoonde, zonder elektriciteit, een aantal kippen, honden en een kalkoen,een apart hokje in de tuin wat dienst doet als WC en we die avond de kip moesten slachten die we de dag erna zouden eten...zielig...De gids was opgegroeid in dat nationaal park en wist dus ontzettend veel van allerlei medicinale planten en bomen.
Ook vond ik het bezoek aan het meer ¨Lago de Coatepeque¨ erg mooi. Het is omringd door een aantal vulkanen en bergen. Ik ging daar speciaal heen om te zwemmen in dat meer, aangezien men zei dat dat daar fantastisch is, maar aangezien er sinds kort een soort van eruptie van een vulkaan was geweest, waren de randen van het meer gifgroen uitgeslagen...daar moest je dus eerst doorheen om daarna lekker te kunnen zwemmen...uiteraard nog gedaan ook. Ik heb er natuurlijk niet voor niets een aantal uur naar toe gereisd haha.

Verder heb ik nog de stadjes Santa Ana en Suchitoto bezocht die wel leuk zijn om er even door heen te lopen, met name de kleurrijke en drukke markt in Santa Ana, maar verder niet zo heel veel bijzonders te bieden hebben...Suchitoto was eigenlijk alleen maar ongeluk voor me, want bij aankomst trap ik eerst met mn hiel van m´n voet in een oude spijker tegenover de kerk, om daarna, nadat ik samen met de hosteleigenaar de wond goed schoongemaakt had, er achter te komen dat geen enkele van de maar 2 pinautomaten mijn pinpas of creditcard (mastercard) accepteert...mmm, dus het hostel kon ik gelukkig betalen met mn laatste euries (vond hij wel leuk) en met mn laatste centjes (20 lempira =1 euro) ben ik helemaal teruggereisd naar de hoofdstad San Salvador om daar te pinnen...De dag voorafgaand aan bezoek aan Suchitoto verbleef ik namelijk in San Salvador, en ik had toen bedacht dat het beter was om maar niet te pinnen in deze ietwat gevaarlijke hoofdstad...had ik dat dus maar wel gedaan..

Eenmaal in Honduras, ben ik met de chickenbus gereisd naar Copan Ruinas, wat bekend staat als het sfeervol dorpje met de mooiste Maya ruine van Honduras. Helaas was ik daarin en beetje teleurgesteld, want zo verwend als ik nu al ben... vond ik de ruines in Tikal, Guatemala, zoooveel beter, dat deze een beetje tegenviel. Wat me nog het meeste bij is gebleven is het prachtige lokroep van de oropendola vogel (zwart met mooie gele staart) waarvan er heel veel rondvlogen in de jungle rondom de ruines..
In Copan Ruinas verbleef ik gedurende de Kerstdagen en gelukkig leerde ik daar erg gezellige bacpackers kennen. Samen hebben we dus een heerlijk Kerstmaal gemaakt met een lekker wijntje en om 00.00 was er veel vuurwerk, met name rotjes en andere geknetter...Het voelde eigenlijk een beetje alsof het oud&nieuw was...maar dan te vroeg haha. Ook leerde ik hier Jannes kennen, een Nederlandse jongen uit Eindhoven en met hem ben ik vanaf Copan door zowat heel Honduras gereist. Aangezien hij master is in liften, hebben we zelfs nog vrij lange trajecten gratis kunnen liften! Fantastisch! In pick up trucks, in cabine van grote vrachtwagens, normale autos met familie tot het zitten tussen de bananen op een trailer. We hebben en bezoek gebracht aan het Meer van Yojoa, waar we verbleven in een slaapzaal van een toeristische bierbrouwerij..waarvan het zelfgebrouwen smaakjesbier eigenlijk echt niet te drinken was...de volgende morgen heb ik een prachtige bird tour gedaan in en roeibootje met een paar andere toeristen en een fantastische gids.
Ook zijn we liftend gereisd naar de Caraïbische kust van Honduras, La Ceiba. Hier heb ik kennisgemaakt met Nelda, een Hondurese vriendin van mn Nederlandse vriendin Tessa die daar stage heeft gelopen. Samen met Jannes mocht ik in haar appartement slapen en hebben we daar een paar hele gezellige dagen doorgebracht. Omdat La Ceiba de party town is van Honduras zijn we uiteraard ook veel op stap geweest samen met Nelda en haar vriendinnen. Met als highlight Oud&Nieuw!! Samen met Nelda & friends en Jannes en Timon (Oostenrijker) en Grant (Engelsman) hebben we een superavond gehad. s´Middags hadden we boodschappen gedaan, Hondurese rum ingekocht en vis gehaald van de markt en s´avonds hebben we met zn allen er een fantastisch dinerbuffet van gemaakt! En nog lekkerder was het dessert: pannenkoekjes met aardbeien en banaan, lekker Hollands. Heerlijk! helaas miste ik de oliebollen, wafels van mn vader, en appelflappen wel.. Na het diner lekker dansen in DE club van La Ceiba, genaamd Hibou. Fantastische club met verschillende lounge hoeken en ook nog een overdekt buitenterras aan het strand...
De dag erna lekker relaxen om vervolgens op 2 jan te vertrekken naar het Caribische eiland Utila. Jannes en Timon wilden helaas niet mee, ik ben dus samen met Grant, een ontzettend gezellige Engelsman, met de ferry overgestoken. In Utila hadden we een beetje pech met het weer (veeel regen) en zaten we daar vast op het eiland omdat er geen ferry de overtocht wilde maken. Maar gelukkig klaarde het de laatste dag op en hebben we prachtig kunnen snorkelen en van het mooie strand genoten. Na 3 dagen op Utila konden we weer terug met de overvolle ferry naar het vasteland. Vandaar ben ik doorgereisd richting het zuiden van Honduras waar ik in de stad Siguatepeque en in de hoofdstad Tegucigalpa een tussenstop heb gemaakt, om bij nieuwe Hondurese vrienden te verblijven en zo een betere kijk te krijgen op deze steden dan dat je alleen of met toeristen optrekt. Uiteraard heb ik op mijn beurt hen ook uitgenodigd om bij mij in Amsterdam te verblijven..Inmiddels heb ik dat eigenlijk al best veel gedaan..ben benieuwd wie van hen ook echt die overtocht gaat maken naar ons dure Europa haha.

El Salvador en Honduras schijnen twee van de gevaarlijkste landen te zijn in de wereld, maar gelukkig heb ik daar weinig tot niets van gemerkt tijdens mijn tripje.
Nicaragua schijnt echter weer het veiligste land te zijn van Centraal Amerika, dus dat geeft dan toch ook wel weer een goed gevoel. Inmiddels ben ik alweer 2 weken in Nicaragua en omdat het een land is waar heel veel te zien is en ook erg mooi is, heb ik besloten dat ik hier nog een paar dagen blijf hangen aan de Caribische kust, namelijk het paradijsje Corn Island, om vervolgens mijn verblijf in het duurdere Costa Rica wat korter te maken.

Ik verblijf overal het algemeen in zo goedkoop mogelijke hostels, meestal tussen de 4 en de 6 dollar per nacht voor een bed op een slaapzaal. Over het algemeen geen luxe, maar daar heb ik ook helemaal geen behoefte aan. Als ik maar een redelijk bed heb om op te slapen en ik ergens kan douchen. Soms heb ik een prive kamer met eigen badkamer en Tv..dat is dan wel even extra genieten! En waar het even kan, uiteraard bij lokale nieuwe vrienden in huis, zodat ik daar ook weer op kan bezuinigen haha.

Dit was ´m weer voor nu. Hopelijk was het het wachten waard :)) Ik zal in mijn volgende verhaal wat foto's proberen te plaatsen en uiteraard alles over mijn reis door Nicaragua.
Blijf vooral jullie nieuwtjes en mededelingen aan mij mailen! Erg fijn om op de hoogte te blijven!

Dikke knuffel,
Amy

PS. Een ding waarom jullie niet jaloers hoeven te zijn: de mega irritante muggen hier...in allerlei soorten en maten.

Bluefields (Nicaragua) 22 jan 2012