Weer even packpackend door Peru

Hoi allemaal!!!!
Daar ben ik weer :) Nog steeds in Peru....
Na mijn vertrek uit Arequipa, een dikke maand geleden, heb ik weer veel gezien, gedaan, geshopt, ontmoet, gedanst, gedronken en gegeten. Moet ook wel weer een beetje aan mijn lijn gaan denken. ...het eten hier in Peru is veel te lekker en alcohol blijft ook plakken....
Op 1 oktober kwam ik per bus aan in Huacachina....dit is een klein dorpje, dichtbij de stad Ica, wat ligt als een oase in the middle of een bergachtige woestijn. Erg bijzonder. Dit dorpje staat bekend om het sandboarden en tours met de dune buggies. Uiteraard kon ik dat, zoals elke andere toerist, niet weerstaan...Sandboarden was leuk maar niet echt spectaculair, maar hoe we met die dune buggie (soort van raceauto, maar dan anders) geraced hebben door de woestijn...nou, dat was alsof ik in een vette achtbaan zat die een paar keer zo´n geweldige loop maakt....Wat een sensatie en geschreeuw! pure adrenaline haha..
Ook hebben we die avond nog goed gefeest, waar Huacachina ook bekend om stond. En heb ik heerlijk kunnen relaxen aan het zwembad van hostel Casa de Arena.

Aangezien er verder eigenlijk niet echt iets te beleven is, wilde ik op 3 oktober een vroege bus pakken vanaf het busstation in Ica. Ik vertrek dus al heel vroeg uit mijn hostel, rond 5.00 am, na een redelijk heftige discussie met de nachtportier over hoeveel ik nog moest betalen... helaas was er op straat helemaal geen bus of taxi te bekennen en was het nog wat donker. Langzaam begon het al lichter te worden en ik besloot maar om te gaan lopen, in de hoop dat een auto zou langs rijden zodat ik een lift kon vragen naar Ica, ietsje verderop. En ja hoor, ik had geluk! Al snel nadat ik instapte in de auto waar drie verdacht stille Peruanen in zaten, kreeg ik het gevoel dat ze niet richting het busstation reden, dus stelde ik al voor om uit te stappen. De bijrijder naast de chauffeur beloofde me dat ze nog 1 persoon moesten afzetten en dat ze daarna mij naar het station konden brengen, geen probleem. Dus ben ik maar beleefd blijven zitten, terwijl ik al wist dat ik niet meer op tijd was voor de bus van 06.00 am....Maar op het moment dat de auto maar steeds meer doorreed in de verkeerde richting en ik uiteindelijk een getto zandweg werd ingereden, dacht ik al dat het niet geheel pluis was..Vanaf dat moment kwam ik in een scary gangsta movie terecht :( De bijrijder en de man naast mij op de achterbank zetten namelijk hun capuchons op en begonnen op de taxi chauffeur in te slaan. Toen vergrendelden ze mijn portier en begon de man naast mij om mijn geld te vragen en te fouilleren. Uiteraard had ik bijna geen cent op zak en vroeg hij om mijn credit card. Die had ik al in Panama verloren, dus had ik niet meer. Toen dreigde hij mij om de code van mijn pinpas te geven. Eerst had ik hem per ongeluk een foute code gegeven, maar heb mijzelf verbeterd, en denk dat dat een goede zet was.
Nadat hij mij een petje tot over mijn ogen opdeed, om mij zo te blinddoeken, werd de chauffeur gedwongen om nog door te rijden. Een aantal bochten later, ergens buiten de bewoonde wijk, moest ik uit de auto stappen en op de grond gaan liggen, zonder achterom te kijken. Uiteraard zonder spullen.... En weg waren ze! Alles kwijt! Alleen de kleding die ik aan had, hield ik er aan over....Ik ben toen zo snel mogelijk richting bebouwde kom gerend om een motortaxi aan te houden, om aangifte te doen bij de politie. Drie politiebureaus later, was ik eindelijk in de juiste en heeft de politie mij, na afloop van het opmaken van proces verbaal, met de auto meegenomen om te kijken of ik mij nog kon herinneren waar ze mij hadden afgezet. Helaas kon ik dat niet met zekerheid zeggen.... Inmiddels had ik al met 2 soles, die ik kreeg van een hosteleigenares, Interhelp gebeld om mijn pinpas te blokkeren en heb ik ook aan mijn supervriendin Lot gevraagd of zij de politie agent geld wilde toesturen via Western Union, zodat ik die samen met hem kon ophalen bij de bank. Een paar uur later kon ik dus weer met wat geld op zak aan een schone lei beginnen, want moest al mijn spullen weer kopen, van tandenborstel tot backpack...
Achteraf gezien was dit uiteraard de stomste beslissing die ik kon nemen tijdens mijn reis, maar heb stiekem toch wel een spannend avontuur beleefd (met goede afloop) ;)

Aangezien ik zo snel mogelijk een nieuw paspoort en bankpas moest regelen, ben ik maar van mijn originele plan afgestapt om nog eiland Paracas te bezoeken, en ben rechtstreeks met een nachtbus naar Lima, de hoofdstad van Peru gereisd, om daar de volgende dag naar de Nederlandse ambassade te gaan. Nog voorafgaand aan de nachtbus een bezoek gebracht aan het casino....gratis eten en drinken en veel plezier ;)

Eerst heb ik in Lima een paar nachtjes overnacht in Flying Dog in de dure wijk Miraflores, maar al snel liet mijn goede vriend Jonathan uit Arequipa mij weten dat ik in het appartement van vrienden van zijn broertje kon logeren, dus dat was helemaal fantastisch en zodoende leer je ook meteen de locals kennen en kom je in een geheel andere omgeving terecht (Los Olivos, dichtbij Avenida marañon), dan dat je alleen maar met andere backpackers optrekt.
Alhoewel veel mensen zeggen dat ze Lima weinig bijzonder vinden, heb ik toch erg genoten van Lima. Ik hou wel van grote steden met wat chaos.
De historische binnenstad is mooi, er is een schitterend waterspektakel met fonteinen, muziek en lichtshow. Ook de boulevard van Miraflores is erg mooi en als je geluk hebt, heb je nog een beetje uitzicht ook...want over het algemeen is Lima vrij bewolkt en is er weinig van de zee te zien....Daarnaast is Lima ook perfect om goedkoop te shoppen op de verschillende markten en in de talloze winkels. Daar heb ik ook goed gebruik van gemaakt ;) Ik ben veel opgetrokken met Leyla (ontmoet in Arequipa) en haar vriendinnen, maar ook Rodrigo & Adriano (en vrienden) bij wie ik mocht overnachten in hun appartement.

Aangezien ik toch een tijdje op mijn paspoort moest wachten en dus niet de grens over mocht, ben ik 2 weekjes gaan rondreizen door het noorden van Peru.
Eerst naar Huaraz (3052 m), wat bekend staat om de geweldige trekkings en bergbeklimmingen die je kunt doen in de hoogste bergen van Peru (hoger dan 6000 m). Daar had ik wel zin in, want na de "mislukte" bergbeklimming in Bolivia, wilde ik dit keer wel echt de top halen! Om weer iets gewend te raken aan de hoogte, raadde de agency mij aan om eerst een dagtour te doen naar de gletsjer Pastoruri (5000 m). Het tourbusje bracht ons via een mooie route al naar de parkeerplaats op 4800 m en de rest mochten we zelf lopen. Het was schitterend om te zien, maar helaas schijnt jaarlijks veel te smelten...
Daarna had ik een 3 daagse tour gekocht naar de berg Pisco (5750m) nou...dat viel weer even tegen...bahbah...aangezien ik namelijk al te lang in minder hoog gelegen steden had doorgebracht....was ik niet meer zo gewend aan de hoogte....ik met al het benodigde zware materiaal (helm, spikes voor onder de schoenen, sneeuwlaarzen, dikke broek, winddichtjack, sneeuwsikkel en handschoenen en muts) naar basecamp (4680m) gelopen....daar goed geslapen in mijn tot -39 graden Celcius slaapzak, om om 00.30 am te vertrekken in het donker naar de top....voel ik me binnen een uur lopen al duizelig worden...van de hoogte....jeetje, wat pech en was dat even balen...Tsja, wat kan je doen, nada noppes....en ik had niet eens de sneeuwgrens gehaaldl!! :( na goed nadenken, maar besloten om terug te gaan naar basecamp, zodat de andere jongen met wie ik was en de gids wel konden proberen de top te halen....maar ook helaas voor hun....ook al zouden ze het wel gehaald hebben....de weersomstandigheden waren niet goed genoeg, en het zou dus te gevaarlijk zijn om door te gaan....
Goed, bij terugkomst in het stadje Huaraz was het aan het regenen en vond ik het eigenlijk wel welletjes...dus ben ik weer door gaan reizen met de bus.

Als eerste kwam ik al vroeg per bus aan in Trujillo, een mooie koloniale stad met een heel mooi en levendig PLaza de Armas. Bij aankomst meteen even een internetcafé in om voorbereidingen te treffen voor de komende dagen. Na een snelle kennismaking met de stad incl shopping besloot ik naar de ruïnes van ChanChan (ZonZon) te gaan (UNESCO). Ik had zelfs nog een jonge fan achter me aan lopen die het liefst met mij mee zou willen touren... De ruïne was makkelijk en goedkoop (1 sol/30 cent) per collectivo busje te bereiken, alleen vanaf de busstop moest ik nog zo'n 2 km lopen over zanderige weg. Hier liggen de overblijfselen van negen grote lemen paleizen van het rijk van de Chimu en was de grootste lemen stad ter wereld. Erg mooi!
Hierna ben ik gaan lunchen (vers seafood) in het surfplaatsje Huanchaco en vervolgens doorgereisd per bus naar Chiclayo, waar ik vrij laat in de avond aan kwam. Meteen een goedkoop hotelletje gevonden, dichtbij het station, bleek dat ze daar normaliter ander soort gasten verwachten (matras van plastic... ;) In de ochtend naar Lambayeque om het Museo de las Tumbas Reales de Sipán te bezoeken. Heel mooi museum in piramide vorm waar je de recentelijke opgravingen ziet van De Heer van Sipán (de Tutanchamon van Zuid Amerika), die afstamt van de Mochi-cultuur (250 jaar na Chr.....nog 1000 jaar ouder dan de Incas)
Verder een beetje de stad verkent, niet super, maar wel heerlijk om te shoppen. De gigantische Mercado Modelo is een drukke markt waar echt vanalles te krijgen is incl Mercado de Brujas (=heks) waar je gedroogde slangenhuid, lamapoten, wierook, kruiden, amuletten etc koopt...van alles om je te genezen van verschillende kwalen. Fascinerend!
Dezelfde dag weer doorgereisd per bus naar het chaotische Piura (overal motortaxis, auto's en bussen), waar ik de volgende bus genomen heb naar het strandplaatsje Mancora. Hier wilde ik perse op tijd zijn voor het weekend om lekker te feesten. Ingecheckt in The Point hostel, garantie voor een feestje ;) Erg leuk en tot mijn verbazing ook weer Mark (Nederlandse jongen die ik in Arequipa heb leren kennen) tegengekomen. Hij overnachtte in Loki hostel (inclusief zwembad), waar ik ook na een paar nachtjes ben gaan slapen. Weer de nodige shopping gedaan, met name korte broekjes en rokjes. En samen met Mark beerpong toernooi gewonnen!
Ook heb ik een dag uitgenomen om de wat noordelijker gelegen strandjes te bezoeken, zoals Punta Sal, Zorritos en Tumbes. Het was er heerlijk rustig, maar ik ken toch wel mooiere strandjes..
Vanuit Chiclayo heb ik de nachtbus geboekt naar Chachapoyas, vanwaar ik samen met de gids, een Chinees meisje en twee Oostenrijkers een tour naar Kuelap had gereserveerd. Kuelap is de ruïne van een prachtig groot ommuurde stad van ongeveer 400 gebouwen boven op een berg, wat de Chacha cultuur 800 jaar voor Chr. heeft gebouwd. Gelukkig nog vrij onbekend voor massatoerisme.. Ook hebben we daar een hike gedaan naar de Waterval Gocta, de op drie na langste waterval van de wereld, 771m hoog.

Vanaf Chiclayo reisde ik rond de 30ste okt weer terug naar Lima en het leuke was dat Emma (Australische vrijwilliger Intiwawa) mij kwam opzoeken en zijn we, op 31 okt, samen naar het fantastisch concert van Pitbull geweest en daarna ook nog naar een "Sexy Halloween" party, met onze sexy plakwimpers op. Ik had daar zo mn contacten om aan goedkope kaartjes te komen. Ook zijn we samen naar de Gamarra buurt gegaan, wat bekend staat om goedkope merkkleding. Het was alleen de vorige week vrij onrustig daar vanwege protesten, maar wij zijn gewoon de politie blokkade langsgelopen ;) Het leek overigens wel een oorlogszone, maar die dag mochten wij gewoon doorlopen...Uiteraard ook nog op stap geweest met Leyla en Tania in Embarcadero en de befaamde Mr. Fish.

Gister ben ik, na een 16 uur durende busrit, aangekomen in Pucallpa, een vrij grote stad van waar er geen wegen meer verder gaan naar het noorden...alleen nog maar boten...In de stad zelf stikt het van de tuktuks (motortaxis)..Sterker nog, ik zie bijna geen enkele normale auto en normale taxis bestaan niet. En het is hier warmmm......35 graden overdag en ´s nachts nog zo´n 25...en aangezien de ventilator van mijn hotelkamer het niet deed (en ook niet gemaakt kon worden)....was dat zweten in bed :).

Ik heb een nieuwtje: mijn terugvlucht is geboekt!!! Ik vlieg vanuit Recife (Brazilië) naar Frankfurt (Duitsland) en kom daar de 19de december aan. Kerstmis vier ik dus gewoon lekker in ons kikkerlandje..en ja, ik zal ook een bezoekje brengen aan Cafe Boyens in Sweikese.. :)
Het aftellen is helaas wel een beetje begonnen, maar toch geniet ik nog met volle teugen!
Want nu pas begint mijn echte avontuur door de jungle van de Amazonas van Peru en Brazilië. Ik heb hier echt lang naar uitgekeken! Over precies een half uur vertrek ik per boot vanuit Pucallpa naar Iquitos, de grootste Peruaanse stad in de Amazone. Deze reis gaat maar liefst 4 dagen duren!!
Ik breng deze dagen door op de boot Henry IV, een vrachtboot wat ook passagiers meeneemt voor maar 100 soles (30 euros) incl wat basic eten.....Mijn zebra-hangmat is al zojuist opgehangen op een dek met tientallen anderen mensen in hangmatjes. Het merendeel zijn Peruanen, inwoners van dorpjes aan de rand van de Amazone, maar ook Lucy (Australisch meisje die ik leerde kennen in Flying Dog hostel in Arequipa). Gezellig! Na aankomst in Iquitos wacht me nog een veel langere bootreis helemaal naar de Atlantische kust van Brazilië....
Nu moet ik snel weg....mineraalwater opslaan, reserve eten kopen en wellicht nog wat leesvoer, voordat de boot vertrekt.......Ik houd jullie op de hoogte!!!!

Dikke knuffel,
Amy